Waarom is er maar een Amsterdam?

Tweemaal per jaar gaan wij met onze buitendienstmedewerkers een middag/avond diverse (nieuwe) horecaconcepten in den lande bekijken. Deze bijeenkomsten noemen we ook wel met een deftig woord ‘werkveldorientatie’. Diverse steden waren de afgelopen jaren reeds bezocht: Den Bosch, Den Haag, Zwolle, Groningen, Maastricht, Almere en Utrecht. Vrijdag 28 oktober jl. was het de beurt aan onze hoofdstad. Twee van mijn collega’s die dagelijks in Amsterdam en omgeving werken, hadden een leuk programma opgesteld.

Ik vertel u dit omdat ik telkens weer verbaasd ben over het aantal mensen dat de horeca in Amsterdam bezoekt. Natuurlijk zijn er bij ons in het Noorden en Oosten ook toeristen en is er in meer of mindere mate sprake van een gezellige drukte, maar de aantallen van de hoofdstad zijn in Nederland ongekend.

Een occupy-medestandster stopte ons bij het beginpunt van onze bijeenkomst een pamflet in onze handen en riep ons op naar het Beursplein te komen, maar wij hadden andere plannen. Ons beginpunt betrof de nieuwe bibliotheek (ongelooflijk groot!) op het Oosterdokseiland. Bij de entree een Italiaans restaurant, binnen in de bieb een café en op de hoogste verdieping een restaurant van dezelfde keten met terras en fraai uitzicht over de stad. En rond deze tijd (half vijf) alle bedrijven vol. Daarna even naar een bar op hoogte op de 10e verdieping met een adembenemend uitzicht. Hier was het nog rustig, maar de manager gaf aan dat dit een ‘stilte voor de storm’ betrof.

Daarna via het Scheepvaarthuis (hotel) richting Rembrandtplein. Naast de onlangs geopende Ajax-experience verrijzen binnenkort twee nieuwe koffieconcepten, die (kelderruimten) worden op dit moment verbouwd. Weer overal een drukte van jewelste bij de zaken op het plein.

Utrechtsestraat, een willekeurig kroegje. Pils, bokbier en kaas/worst. Een volle bak. Sommigen van ons met de tram, ondergetekende met enkelen te voet, richting Leidseplein. Was alles gratis? Nee hoor, flinke prijzen, maar wederom volop reuring op en rond het plein..

Maar de overtreffende trap van drukker is drukst, bij de kroegen aan het Spui hingen de gasten letterlijk met de benen buiten.

Via Leidsestraat (je loopt er ‘over de hoofden’) richting Rokin en Dam. Hartstikke druk. We kregen honger. Een van mijn collega’s had twee dagen daarvoor getracht te reserveren bij een restaurantje aan de Zeedijk. “Nee, mijnheer doen we niet, we zitten toch altijd vol!!” We kwamen er langs gelopen. En ja hoor, een rij wachtenden vanaf de voordeur. Het was inmiddels rond achten. We moesten een half uur in een overvol cafeetje wachten tot we in een van de restaurants naar binnen konden.

In deze big city wel gelegen aan het IJ leven zij vrij en blij en floreert de horeca op zijn best. Dat is wat we missen in ons gebied: ‘een Amsterdam’!
Welke stad in onze regio wil deze ambitie waarmaken?